Szczególne zagrożenie niesie ze sobą długotrwały brak pracy. Wpływ bezrobocia na kształtowanie się nowej warstwy ubogich potwierdza fakt, że osoby pozbawione zatrudnienia coraz częściej są świadczeniobiorcami pomocy społecznej. Znalezienie się wśród klientów pomocy społecznej prowadzi bezrobotnych do dalszej degradacji ekonomicznej, powoduje nasilenie skutków psychospołecznych braku pracy oraz wpływa na spadek ich poczucia bezpieczeństwa socjalnego.

Pomoc społeczna w naszym kraju (a więc i naszej gminie) nie jest jednak wystarczająca, ponieważ dotyczy ludzi, których oprócz ubóstwa, dotknęła jeszcze jedna z dysfunkcji społecznych, np. właśnie długotrwałe bezrobocie, choroba lub niepełnosprawność, a nawet wtedy pomoc nie jest udzielana. Kryterium dochodowe nie jest jednoznaczne z możliwością otrzymania wsparcia pomocy społecznej. Fakt ten istotnie ogranicza ilość osób, które mogą liczyć na świadczenia. Z pomocy nie korzystają więc wszyscy, którzy jej naprawdę potrzebują, a przecież w okresie przeobrażeń systemowych i gospodarczych pomoc ta powinna być znacznie większa. W czasie przemian ludzie tracą pracę, źródła dochodów, swoje dotychczasowe miejsce w społeczeństwie. Rolą pomocy społecznej jest wówczas zapewnienie im minimum materialnego bezpieczeństwa - pieniędzy, które pozwolą przetrwać.

Zadaniem pracownika socjalnego pomagającego osobom bezrobotnym jest m. in. informowanie bezrobotnego o prawach socjalnych, warunkach i możliwościach uzyskania pomocy; wychwytywanie trudnych przypadków socjalnych wśród osób bezrobotnych, kontrola aktywności klientów OPS w poszukiwaniu pracy; informowanie bezrobotnych o ofertach pracy pojawiających się poza systemem pośrednictwa urzędu pracy.

Pomoc klientowi, którego głównym problemem jest brak pracy, rzadko kiedy okaże się w pełni satysfakcjonująca. Pracownik socjalny nie ma możliwości pełnego zrekompensowania tego niedostatku, bo przecież najlepszym lekarstwem na bezrobocie jest otrzymanie pracy. Zatem każda inna pomoc to tylko łagodzenie skutków bezrobocia.

Mała skuteczność realizacji przez pomoc społeczną funkcji ochronnej wobec bezrobotnych ma przede wszystkim związek ze skalą i strukturą bezrobocia. Szczególnie groźny jest proces narastania długotrwałego bezrobocia oraz stałego powiększania się grupy osób pozbawionych prawa do zasiłku dla bezrobotnych.

Główną formą pomocy oferowaną bezrobotnym przez Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Domaradzu jest pomoc finansowa.

Brak środków finansowych na zasiłki okresowe sprawia, że osobom bezrobotnym i rodzinom, w których występuje bezrobocie przyznawana jest pomoc finansowa w formie zasiłków celowych. W miesiącach od stycznia do lipca br. z tej formy pomocy skorzystało 185 osób i rodzin. Potrzeby w tym zakresie są jednak o wiele większe. Inną formą pomocy jest pomoc rzeczowa. Dotyczy ona zakupu żywności. odzieży, opału , leków i in. W roku szkolnym dzieciom i młodzieży szkolnej OPS opłaca dożywianie w szkole. Ośrodek Pomocy Społecznej oferuje swoim klientom pomoc w załatwieniu różnych spraw urzędowych. Głównym jednak problemem jest brak wystarczających środków finansowych. Jest to problem występujący niemal we wszystkich rodzinach zgłaszających się do tut. Ośrodka. Coraz skromniejsze pieniądze na pomoc społeczną wywołują określone konsekwencje.

Jeżeli więc ogólna sytuacja w kraju nie ulegnie poprawia, Ośrodki Pomocy Społecznej nie otrzymają środków finansowych, nie będą więc mogły wywiązywać się ze swoich zadań. Spowoduje to dalsze narastanie fali niezadowolenia wśród klientów OPS.